Virtueel langs de Duitse grens: grenspalen 262-275


Er gaat niets boven de wandelwerkelijkheid van grenspalen bewandelen. Virtueel wandelen is surrogaat. Deze pagina is een appetizer voor het echte werk. Elke maand laat ik een reeks grenspaalfoto's zien. Zo kun je in de loop van de tijd meelopen langs de bijna 900 grenspalen van Vaals tot aan de Dollard. Ik neem alleen de 'hele' nummers, daar tussenin staan nog vele tussenpalen. De eerdere virtuele tochten langs de Duitse grens staan in "Het Archief", evenals alle tochten langs de Belgische grens.
We gaan verder met met de grenspalen 262-275. Onderaan staat het proces-verbaal (in frans) uit 1818 dat het grensverloop beschrijft.



We wandelen door een gebied dat vroeger deel uitmaakte van een woest en uitgestrekt heidelandschap. Bossen en stukjes hei zijn nog over maar afgravingen (klei, zand, grind) zijn overal te zien. Tussen gp263 en gp268 werd in 1868 (Verdrag omtrent de grensscheiding tusschen de beide Rijken op eenige punten langs de provincie Limburg en het district Aken) nader bepaald dat een weg aangelegd zou worden van 10 ellen breed waarvan de as de exacte grens zou zijn. Ter hoogte van gp264 ligt op Duits gebied een vliegveld waar de AWACS-toestellen van de NAVO zijn gestationeerd. Tussen gp268 en gp272 volgde de grens oorspronkelijk de kronkelingen van een beek die echter verdroogde. In 1868 werd daarom een nieuwe grensloop vastgesteld die samenviel met de sloot die in 1847 gegraven was om de gemeentes Schinveld en Gangelt te scheiden. Verderop volgt de grens de loop van de gekanaliseerde Rode Bach. We zijn dan in de Selfkant aangekomen, een vruchtbare Duitse inham dat van 1949 tot 1963 geannexeerd was door Nederland.


gp262 (28 juli 2001)


grenspalen 263 (28 juli 2001)


een van de palen 263 (28 juli 2001)


gp264 (28 juli 2001)


gp265 (28 juli 2001)


gp266 (28 juli 2001), deze paal staat volgens de gegevens van het kadaster niet meer precies op de grens. Zie de rubriek Nieuws van anderen.


gp267 (28 juli 2001)


gp268 (28 juli 2001)


gp269 (28 juli 2001), nauwelijks te zien maar hij staat midden in het struikgewas


gp270 (28 juli 2001)


gp271 (28 juli 2001), op de achtergrond gp271a. Deze palen staan langs de weg die de Duitse inham Selfkant aan het oosten begrenst. Dit gebied behoorde na WOII een aantal jaren aan Nederland maar werd in 1963 weer teruggeven. Deze weg bleef tot voor kort echter onder Nederlands toezicht. Zie de rubriek Nieuws uit de media.


grenspalen 272 (28 juli 2001)


grenspalen 273 (28 juli 2001)


een van de palen 273 (28 juli 2001)


gp274 (28 juli 2001)


gp275 (28 juli 2001)


Het proces-verbaal van het grensverloop tussen Nederland en Pruissen (1818)


Du poteau no. 261, la limite se dirige vers 1'angle saillant du dit bois Teufelsbusch, sur une longueur de 83 verges et 2 pieds, sur Iequel il y a été planté un poteau portant le n°. 262. Le bord du dit Teufelsbusch fait alors limite jusqu'au chemin dit Veeweg près de la baraque de PIETER COENEN, ou il a été planté un poteau portant le no. 263.
De ce dernier point la démarcation est formée par le dit Veeweg, jusque près du Hameau Prussien dit Niederbuse, où il a été planté deux poteaux portant le no. 266 ; il a encore été planté des intermédiaires portant les no. 264 et 265.
Du point n°. 266, la ligne de démarcation suit le bord du bois taillis de la ferme HEERING, jusqu'au chemin qui conduit de la dite ferme aux tourbières, ou il a été planté un poteau portant le no. 268, après avoir planté celui intermédiaire á 1'angle saillant du dit bois taillis, portant le n°. 267. Ensuite elle est formée par le dit chemin qui conduit de la ferme Heering jusqu'au Tourbières, jusqu'au point pratiqué sur une branche d'eau dite la Rigole, ou il a été planté deux poteaux portant le no. 269. La dite Rigole forme alors la limite jusqu'à sa jonction au ruisseau dit Roode beek, où il a été planté deux poteaux portant le n°. 272; deux intermédiaires portant les n°. 270 et 271, ont encore été plantés pour indiquer la vraie branche de la dite Rigole.
Des poteaux sous no. 272 la démarcation est formée par le ruisseau le Roode beek, jusqu'au point où le chemin de Etzenrath traverse le dit ruisseau, où il a été planté deux poteaux portant chacun le no. 273. Puis elle se dirige vers une borne en pierre dans la bruyère dite Hoenderheide, où il a été planté un poteau portant le no. 274.
De cette pierre la ligne séparative se dirige á travers la bruyère jusqu'au coin méridional d'une bois de sapin, appartenant à ARNOLD DAMEN, où il a été planté un poteau portant le no. 275; elle se dirige ensuite vers 1'ouest jusqu'à un endroit dite am Kamprat, où il a été planté un poteau portant le no. 276.

vBulletin stats